การแต่งเพลง เป็นศิลปะ การใช้คำ เรียกว่าคำร้อง ประกอบกับทำนองรวมกันเป็น บทเพลง เพลงๆหนึ่งคนแต่งเนื้อร้องหรือคำร้อง กับคนแต่งทำนองเพลงอาจเป็นคนเดียวกัน หรือคนละคนก็ได้ การแต่งคำร้อง ก็ต้องอยู่ในกฎการสัมผัส โดยเฉพาะเพลงลูกทุ่ง เพลงลูกกรุง(ไทยสากล) เพลงสตริงจะไม่ค่อยเน้นเท่าไหร่ แล้วแต่คนแต่งจะเห็นเหมาะสม แต่สำหรับ ทำนองสำคัญมาก ต้องเป็นไปตามกฎ การให้ทำนองอย่างเคร่งครัด มิเช่นนั้นเพลงอาจจะไม่ไพเราะได้
การแต่งบทเพลงมีหลายประแบบ จะขอยกแบบสำคัญๆ คือแบบที่ 1 แบบ 4 ท่อน ท่อนที่ 1 กับท่อนที่ 2 ทำนองต้องเหมือนกันจะแตกต่างกันที่ โน๊ตตัวท้ายท่อน 1 จะเป็นโน๊ตส่งเข้าท่อนต่อไป แต่โน๊ตท้ายท่อน 2 จะเป็นโน๊ต โทนิค (เสียง 1) ท่อน 3 จะมีทำนองที่แตกต่างออกไปเรียกว่าท่อนฮุก และโน๊ตส่งท้ายท่อนจะใช้โน๊ตเหมือนกับท้ายท่อน 1 และท่อน 4 จะเหมือนกับท่อน 2 ทุกประการ
ตัวอย่าง
แบบที่ 2 ทำนองเดียวกัน 3 ท่อนหรือ 4 ท่อน แล้วแต่ความเหมาะสมของเวลา โดยทำนองเพลงในแต่ละท่อนจะเหมือนกันหมดทุกอย่าง ผิดกันก็แต่ เนื้อร้องซึ่งก็ต้องเป็นไปตามกฎการสัมผัส ในแต่ละท่อน ตัวอย่าง
เพลงสุขในธรรม
ใจสงบโดยสมาธิ ให้ใจไร้ปิติไม่ยินดียินร้าย
พบกันจากไป จิตนิ่งสบาย
ไม่โศกอาลัย ไม่ปลื้มปรีดา
โลกเราจะสดใส หรือจะมัวหมองก็ได้ปล่อยไปตามเวลา
รักนั้นจะมี ไม่มีไม่ว่า ขอสุขอุราในภวังค์วาริน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น